FOTOSTORY # 30

Mietek, Strefowy menel... Lubi już od wczesnych godzin rannych, gromadzić wszelkie dobra, które znajdzie na ziemi, w stawie, w cudzym portfelu... itd.

Tak było i tym razem!

Mietek: "Szefuńcio pacz... Cu żem znalazł w ogrodzie. Sztywniak..."

Ernest: "Hmn?"

Ernest: "Matko Święta!!!! Człowieku! Bierz mi tego Trupa ze stołu!"

Ernest: "Słyszysz co do Ciebie mówię?!!! Zabieraj te Zwłoki z mojego stołu! Piętro wyżej do Nekromanty! Już! Teraz!"

Mietek: "Dobrze, dobrze..."

Mietek: "Uuups... Ale gruchło co nie? Sie mi wymsknął z ronk... Śliski jest..."

Ernest: "Bożeeeeeeee..."

Ernest: "Powiedź mi, gdzieś Ty go znalazł? Widział Cię ktoś? I po co z czymś takim do mnie przyłazisz Łajzo śmierdząca! Ty Mendo cholerna!"

Mietek: "On od czterech dni siedział w ogrodzie Szefie... Żem go obserwował. Gupi siedział, się nie ruszał... Nawet 76 gołębi mu na głowę narobiło, a on nic... I chyba zmarzł pieruńsko, bo noce zimne jak jasna cholera... Szefie, ale on chyba żywy... Bo jak go dziubie paluchem w oko, to wydaje dźwięk... Szef paczy... Oooo!"

Więzień: "Auuuć...."

Mietek: "Ooo widzi Szef? Dziubie w oko, to on "auć!" Pokazać raz jeszcze?"

Ernest: "Ściągnij mu worek z głowy... Delikatnie!"

Ernest: "Chłopie! Ty żyjesz!"

Ernest: "To cud! Ty żyjesz! Wszystko będzie w porządku!"

Mietek: "Mogem sobie wziąć ten worek? Będzie na jagody jak nic, wkrótce sezon..."

Ernest: "Bierz i spadaj stąd Debilu!"

Mietek: "Spadłem.... Ałaaaaa... Prosto na dupsko! Boli!"

Ernest: "Idioto od czego mamy drabinki tutaj?"

Mietek: "To czemu kazałeś mi spadać...?"

Ernest: "Nie przejmuj się, już jesteś w domu! U swoich. Ja się Tobą zajmę!"

Więzień (szeptem): "Kszt hjlacnzcn..."

Ernest: "Jesteś chyba największym szczęściarzem jakiego znam..."

Więzień: "OOOooooghhhh!!!"

Ernest: "Taki łut szczęścia! Trafić do Strefy i prosto do mnie na audiencje! Tutaj będziesz miał tyle możliwości rozwoju... Strefa to prestiż... Ty wiesz, ilu Lalków chciałoby tu ot tak jak Ty... pojawić się... Zamieszkać.. A ja Ci to wszystko zagwarantuje..."

Więzień (szeptem): "Ekchygrrrl..."

Ernest: "Co Ty tam tak ciągle szepczesz...?"

Więzień: "PIĆĆĆĆĆĆĆĆĆ KURFAAAAA! PIĆĆĆĆĆĆĆĆ MI SIĘ CHCE!"

Ernest: "Chyba mi bębenek w uchu strzelił! Tak, tak... Już zawołam kogoś, z jedzeniem i piciem. Zdejmiemy Ci te łańcuchy i damy nowe ciuchy... Już, już..."

------------------------------------------------------------------

Dla wszystkich, którym los Pechowca leżał na sercu...

Otóż Adrien czuje się już bardzo dobrze, został wyswobodzony z łańcuchów, dostał specjalnie uszyte na niego ciuszki, no i chyba prezentuje się dobrze...

???

Jeden z następnych postów zostanie w całości poświęcony Adrienowi :)

Ów Lalek już jakiś czas temu skradł moje serce, a wszystko przez Manhamannę z Kliniki Lalek.

Ale o tym niebawem...

------------------------------------------------------------

W Strefie codziennie dzieją się takie... straszne rzeczy. Może i dobrze, że częstotliwość ich publikowania bywa ostatnio taka skromna.

Jak widzicie to wszystko dla Waszego dobra :)

Są takie sprawy, o których może lepiej nie wiedzieć :)

He he :)))

-------------------------------------------------------------

Dziękuję bardzo za wszystkie miłe komentarze z poprzedniego postu!

POZDRAWIAM!