Fotostory # 26

HALLOWEEN 2015

(Tylko, że kilka dni później! Przepraszam, post miał pojawić się na czas... ale, ale zaniosłam zdjęcia do fotografa, aby je wywolał i bezczelny wcale się spieszył! Dacie wiarę?! Skandal!)

--------------------------------------------------------

Na obrzeżach Strefy!

Po wielogodzinnej wędrówce, Nekromanta Xoranid jest już bardzo zmęczony. Niestety ciągle nie może znaleźć odpowiedniego miejsca, aby z powrotem zakopać wielgachną trumnę...

Ktoś w środku: "Panie wypuść nas!"

Xoranid: "Cicho! Bo mnie już głowa boli!"

Ktoś inny w środku: "Wypuść nas, bo znowu będę śpiewała "Nie płacz kiedy odjadę!" z mocnym włoskim akcentem!"

Xoranid znowu upada...

Xoranid: "Cholera co tu tak ślisko! Jak można w ogóle kupić sobie taki debilny koc?! Nienawidzę tego miejsca!"

Xoranid: "W sumie... Może ich faktycznie wypuszczę. Zaklęcie powinno przestać działać już pięć godzin temu, a oni ciągle ... żyją. Są odporni na wszystkie czary... Nigdy nie będą mi służyć. Tracę tu tylko czas... Dobra, jesteście tam jeszcze?"

Xoranid: "Halo? Jesteście tam?"

Ktoś: "NIE PLACZ KEDY ODEJDEEEE.... SIERCEMMMM BEDEM PRZI TOBIEEE..."

Xoranid: "Dobra cicho, cicho zawrzemy umowę! Szlag mnie tu trafi przysięgam!"

Xoranid: "Wypuszczę was, a wy pójdziecie sobie w siną dal... Gdzieś daleko stąd..."

Ktoś tam: "GDZIEŚ DALEKO STĄD, ZŁOTY ZAMEK, ZŁOTY TRON... La la la la la, ale bym potańczyła Lambadę!"

Ktoś inny: "Zamknij się głupia Babo! Tak Panie Nekromanto! Pójdziemy w pizdu! Już nas Pan nigdy nie zobaczy! Przysięgam! Wypuść nas Pan!"

Xoranid: "I nikt już nie będzie mi śpiewał?!"

Ktoś: "Nie! Nikt nie będzie śpiewał!"

Xoranid: "Dobra, otwieram!"

Wieko się otwarło...

Michelle: "Helllołłłłłłłłł Przystojniaku!"

Jean-Pierre: "Jak dobrze znowu zaczerpnąć świeżego powietrza!"

JP: "Wstań Kochanie... Leżysz na mnie już tak długo!"

Xoranid: "Pomogę Pani wyjść..."

M: "Jaki dżentelmen! Uwielbiam takich szorstkich Facetów!"

JP: "Wszystko słyszałem!"

Xoranid: "Powolutku, jest Pani taka skostniała... Proszę nie wykonywać gwałtownych ruchów!"

Xoranid: "Teraz pomogę Pani mężowi."

M: "Dobra, a ja wyprostuję kości!"

JP: "Dam radę sam wstać! Proszę się nie fatygować!"

Xoranid: "Nie ma sprawy, to ja już pójdę stąd... Żegnajcie na zawsze!"

Nagle gruchnęło o glebę ... truchło Pani Michelle!

JP: "Kochanie nic ci nie jest?"

M: "Grgrrrrrrrrrr..."

JP: "Pomogę ci zaraz..."

Xoranid: "No tak! Na co ja liczyłem? Że niby wszystko pójdzie gładko? Czekajcie. Już was ... zbieram!"

Xoranid: "Nie ruszaj się, bo cię upuszczę na żonę!"

Xoranid: "Jesteś cholero jedna taki ciężki i nieporęczny!"

JP: "Depczesz moją małżonkę!"

Xoranid: "Morda w kubeł! Nie ruszaj się! Zabraniam ci! Już zbieram tę twoją żoneczkę!"

M: "Kochany... On mnie molestuje!"

Xoranid: "Zbieram cię tylko z ziemi Idiotko!"

M: "Eeee... szkoda..."

JP: "Tak się zbiera Kobiety z ziemi ty świnio jedna???! Nie molestuj mojej żony!"

M: "Co ty tak siedzisz jakby Niemcy do ciebie strzelali?"

JP: "On mi kazał się nie ruszać!"

Xoranid: "Biorę ten sznur i idę się powiesić!"

Po opadnięciu emocji...

Xoranid: "Czyli oboje wywodzicie się z wysokich rodów i ktoś was zabił w noc poślubną? Niebywała historia! Co się stało z waszym majątkiem?"

JP: "Tego nie wiem, ale dasz wiarę, że jeszcze nie zdążyliśmy nawet skonsumować naszego małżeństwa!!!"

JP: "Ale Pan, Panie Xoranid dałeś nam drugą szansę, aby w końcu nacieszyć się życiem tylko we dwoje!"

M: "Tak mój najdroższy! Teraz już wszystko będzie dobrze! A majątek odnajdziemy i sobie z powrotem przywłaszczymy! Pamiętam, gdzie zostały ukryte wszystkie złote dukaty!"

Xoranid: "Mam GPSa... Pomogę wam namierzyć te lokacje z dokładnością do milimetra!"

JP: "Panie Xoranid... Jest Pan niesamowity! Dziękujemy za wszystko!"

Xoranid: "Drobiazg moje Dzieci! Puśćmy w niepamięć nasze pierwsze spotkanie i te wszystkie złe słowa. Zaopiekuję się oczywiście wami, w zamian nie oczekując ...zapłaty! A teraz zostawiam was na chwilę samych... Macie pewnie sobie tyle do powiedzenia!"

M: "Mój cudowny Jean-Pierre'ku! Nareszcie sami! Przytul mnie! Natychmiast!"

JP: "Oh Michelle........."

Xoranid: "Nie przeszkadzajcie sobie! Przyniosłem wam tylko świecę na dyni, co by się zrobiło bardziej romantycznie a i może ogień ogrzeje wasze ...stare kości!"

Trzy godziny później...

JP: "Panie co Pan... Nie widzisz Pan, że my tu z żoną ... zajęci jesteśmy?"

Xoranid: "Nie przeszkadzajcie sobie... Ale muszę zabrać dynię, bo jej właściciel zauważył jej "zaginięcie" i niemiłosiernie się drze... Łeb mnie już tak boli, że jak jej nie zwrócę, to mnie szlag trafi. A tak na marginesie, was też słychać w całej Strefie! Zachowujcie się ciszej, bo was tutejsze media wytropią i będzie afera okej?!"

THE END

--------------------------------------------------------------------------

Za przepiękną Parę Trupożeńców pragnę serdecznie podziękować mojej Kochanej siostrze Anecie, która uwielbia mi serwować takie niespodzianki! Zna mnie na wylot i od razu wie, co mnie zachwyci :) Para otrzyma nowe życie w Strefie. Nowe ciuchy... Włosy... a nawet chyba oczy???

:)))