"FOTOSTORY # 10"

Występują:

Ernest

Nathaniel

Piotr

Na skromnie zakrapianej imprezie powitalnej na cześć przybycia do "Strefy" - Nathana...

Zrodził się pewien pomysł...

Piotr: "Ok, dobra, wchodzę w to!"

Ernest: "Ja też, nie ma sprawy!"

Nathan: "No i bomba! Jutro spotykamy się w ogrodzie przy Starej Szopie...!"

Dzień później...

Ernest: "Jak tylko nadarzy się okazja poinformuję chłopaków o mojej decyzji..."

Ernest: "Cześć Piotrek, długo tu czekasz?"

Piotr: "Eeee nie... Ale mam kaca a Ty?"

Ernest: "Daj spokój, łeb mi pęka!"

35 minut później...

Ernest: "No gdzie on jest? Ile tu mamy czekać na jaśnie pana? Taki piękny dzień, zamiast gdzieś na plażę wyskoczyć? To my jak wariaty umawiamy się z ducho łapem na seanse...! Co mnie pokusiło?"

Piotr: "Idziemy na naszą ławeczkę?"

Ernest: "To my kurna tu ławeczkę mamy? Pierwsze widzę!"

Piotr: "Przecież przechodziłeś obok niej!"

Piotr: "Łażą po niej mrówy, ale ogólnie sprawia dobre wrażenie, jest też solidnie wykonana... Siadamy?"

Piotr: "Wygodna jest! Nathan nas zobaczy kiedy będzie się zbliżał do "Dębu Mocy"..."

Ernest: "To co... Pobujamy się?"

No i pobujali się :)

Huśt...

Huśt...

Huśt...

W końcu pojawia się Nathan.

Ernest: "O witamy, witamy jak się spało?"

Nathan: "No fajnie. Czekam na Was od godziny przy Starej Szopie a Wy się huśtacie jak przedszkolaki!"

Piotr: "Przecież mieliśmy się spotkać obok Dębu Mocy!"

Nathan: "NIE! Przy Starej Szopie!"

Nathan: "Dąb Mocy? Stara Szopa? Co Was pogięło w tej Strefie? Skąd takie nazwy???!"

Ernest: "A to długa historia, kiedyś Ci opowiem!"

Nathan: "Dobra, dźwigamy dupska, jesteśmy godzinę w plecy! A robota czeka! Ku przygodzie, jestem bardzo ciekawy co powiedzą mi duchy ze Starej Szopy!"

Kilometr dalej...

Ernest: "Co to za drzewko? Ma śliczną korę!"

Nathan: "Panowie... Czy tylko mi się wydaje, czy Wy się boicie? I celowo opóźniacie marsz?"

Ernest: "Eee tam!"

Nathan: "Jako główny dowodzący Strefy a mój kuzyn... I Ty Piotr jako główny operator Gromu - Wasza postawa mnie zniesmacza! Myślałem, że macie większe jaja! Poważnie! Jestem rozczarowany!"

Piotr: "Fajna torebka... Oryginalna?"

Ernest: "Dlaczego zaraz wytaczasz takie ciężkie argumenty? Przecież idziemy tam z Tobą prawda?

Nathan: "No to proszę iść przodem moi bohaterowie! Jesteśmy już prawie na miejscu!"

Piotr: "Ja mam iść tam?"

Ernest: "Cholera..."

Nathan: "Czyli jednak.. Strach Was obleciał? Jest widno, słońce świeci, ale Wy się boicie? Chodźcie za mną! Wujek Nathan Was będzie trzymał za rączki!"

U wrót Starej Szopy...

Nathan: "No i co? Nadal się boicie? Przecież tu wcale nie jest strasznie!"

Ernest: "Nie o to chodzi, ja po prostu nie pamiętam kiedy ostatnio byłem szczepiony przeciwko tężcowi... Ot co!"

Piotr: "Te drewniane bele pamiętają jeszcze Jego Wysokość Bolesława Chrobrego!"

Nathan: "Dobra... zaczynamy zabawę! Za mną! Idziemy w głąb, tam gdzie panuje mrok!"

Ciąg dalszy nastąpi...